พรปีใหม่

สวัสดีนิสิตทุกคน ทั้งที่ยังคงเรียนกับครูอยู่และที่เรียนกับครูไปแล้ว

ถ้านิสิตสังเกตรอบตัวให้ดีจะพบว่าช่วงเวลาหลายวันนี้ นอกจากการสอบกลางภาคแล้ว สิ่งที่คนทั่วไปให้ความสำคัญคือการเฉลิมฉลองในวาระส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ปีใหม่มีความหมายอย่างไร คนเราถึงได้ตั้งตารอให้มาถึงไวๆ อาจเพราะต้องการกลับไปพบครอบครัวในวันหยุดยาว อาจต้องการฉลองดื่มเหล้าเมาหัวราน้ำ อาจต้องการได้รับของขวัญ ฯลฯ

ในบรรดาเหตุผลที่เหมาะสมของการรอคอยปีใหม่ เหตุผลหนึ่งที่สำคัญคือการรอวันที่จะได้เริ่มต้นใหม่ ชาวตะวันตกมีธรรมเนียมอย่างหนึ่ง (ซึ่งไม่ถึงขนาดถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด) คือการตั้งเป้าสิ่งที่จะทำในปีใหม่ ส่วนใหญ่เป็นการปรับปรุงข้อผิดทั้งหลายที่เกิดมีในปีเก่า เรียกว่า "New Year Resolution"

ภาพจาก www.bluemountain.com

เช่น ปีหน้าจะตั้งใจเรียน ปีหน้าจะผอมลงให้ได้ ปีหน้าจะใจเย็นกว่านี้ สารพัดความปรารถนาที่คาดหวังว่าตนจะบรรลุได้ การเริ่มต้นปีใหม่ด้วยการมองย้อนกลับไปที่ปีเก่า (ที่น่าจะดีกว่าที่เป็น) และเพ่งมองไปที่ปีใหม่ (ที่เชื่อว่าน่าจะดีขึ้น) จึงเป็นการเริ่มต้นปีที่น่าส่งเสริมที่สุด

ครูไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อของขวัญแจกจ่ายให้นิสิตทุกคน สิ่งที่ครูพอจะมอบให้ได้คือคำพรเหล่านี้ ปิกัสโซ (Picasso) จิตรกรชื่อดังของโลกได้กล่าวถึงความสุขเอาไว้ว่า “ทุกสิ่งที่ดำรงอยู่ในโลกนี้ล้วนมีปริมาณจำกัด โดยเฉพาะความสุข” คำกล่าวของปิกัสโซมิได้บอกเราว่าเขาเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย แต่ชวนให้คิดว่าแม้แต่ความสุข เราเองยังต้องใช้อย่างระมัดระวัง อาจไม่ใช่การเก็บความสุขไว้ไม่มอบให้ใคร ทว่าหมายถึงการไม่หลงเตลิดไปกับความสุข เพราะเราต้องเตรียมพร้อมสำหรับความทุกข์ที่จะมาเยือน เมื่อความสุขที่มีอยู่จำกัดนั้นหมดไป

สวัสดีปีใหม่ 2550

อ.นัทธนัย ประสานนาม

**หมายเหตุ** นิสิตสามารถตอบรับพรปีใหม่ได้ผ่าน comment หลังจากเขียนข้อความแล้วลงชื่อต่อภายในกล่องข้อความนั้น จากนั้นเลือกสถานะ annonymous แล้วใส่ตัวอักษรที่ปรากฏตามคำสั่งของบล็อก นิสิตไม่ต้องประหลาดใจหาก comment ไม่ขึ้นให้เห็นทันตา เพราะต้องรอให้เจ้าของบล็อกตอบรับก่อน

การอภิปรายผลการตรวจบทความสัมภาษณ์

สวัสดีนิสิตทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อกนี้

คุณตัดสินใจถูกต้องแล้วที่ตามลิงก์ที่ครูให้ไว้ในประกาศเพื่อตามมาอ่านสิ่งที่ครูจะฝากไว้ให้พวกคุณ หลังจากที่ครูได้อ่านบทความสัมภาษณ์ของนิสิตที่ครูสอนทั้งหมด 397 คนแล้ว ครูมีความปีติอย่างยิ่งที่ทุกคนตั้งใจทำกันมาเต็มที่ ลงทุนลงแรงเพื่อคะแนนที่ครูให้ และที่พวกคุณได้ตามอัตภาพของแต่ละคนแต่ละกลุ่ม

สิ่งหนึ่งที่นิสิตพึงตระหนักจากการทำบทความสัมภาษณ์นอกเหนือไปจากคะแนนและการสอบผ่านวิชาทักษะภาษาไทยคือประสบการณ์อันน่าทรงจำเกี่ยวกับการที่นิสิตได้เป็นมนุษย์ที่สัมผัสมนุษย์ ครูเห็นว่านี่คือปรัชญาและอุดมคติที่วิชาศึกษาทั่วไปมี โดยเฉพาะวิชาทางสายมนุษยศาสตร์อย่างวิชาของครู นิสิตของครูในภาคการศึกษานี้ทั้งหมดอยู่ในสายวิทยาศาสตร์ โอกาสที่จะเรียนวิชาในกลุ่มมนุษยศาสตร์จึงมีน้อย การที่ครูมอบหมายให้คุณทำบทความสัมภาษณ์จึงเท่ากับเป็นการมอบหมายให้คุณทำหน้าที่ของมนุษย์ที่สมควร(หรือจำเป็นต้อง)สัมผัสมนุษย์ด้วย

นิสิตอาจสงสัยว่าการที่มนุษย์สัมผัสมนุษย์มีความสำคัญอย่างไร ครูจะขอตอบอย่างรวบรัดที่สุดว่า ทุกวันนี้สาเหตุใหญ่ของปัญหาในระดับครอบครัว สังคม และโลกล้วนเกิดจากการที่มนุษย์ละลืมหรืออาจกล่าวได้ว่าเลิกสัมผัสมนุษย์ด้วยกัน สำหรับครูแล้ว การสัมผัสมนุษย์มิใช่แค่การเอาใจเขามาใส่ใจเราเท่านั้น แต่หมายรวมไปถึงการใคร่ครวญชีวิตของตนเองผ่านประสบการณ์ชีวิตของผู้อื่น ถ้ากระทำเช่นนั้นได้ คุณจะเข้าใจทั้งคนอื่นและตนเอง ทั้งยังอาจได้แรงดลใจในทางดีจากชีวิตของเขาเหล่านั้นด้วย ...การทำบทความสัมภาษณ์จึงเป็นการเริ่มต้นที่ดี...นิสิตเห็นด้วยหรือไม่..

กลุ่มคนที่เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ที่ครูพบอาจแบ่งได้เป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ 1. นิสิตในม.นเรศวรที่มีความโดดเด่นด้านต่างๆ 2.อาจารย์ในม.นเรศวร 3. บุคลากรในม.นเรศวร และ4. แม่ค้าพ่อค้าทั้งในมหาวิทยาลัยและบริเวณรอบๆมหาวิทยาลัย ในโอกาสนี้ครูขอประกาศบทความที่ "ดีเด่น" ในด้านต่างๆ ดังต่อไปนี้

1. บทความที่มีการลำดับเนื้อหาและการตั้งคำถามดี ได้แก่ เรื่อง "ตารกา: ดาวดวงใหม่บนเส้นทางสายฝัน"

2.บทความที่เลือกบุคคลที่มีชีวิตน่าสนใจได้ดี ได้แก่ เรื่อง "รศ.ดร.นิสิต พิศุทธานันท์ 'ชายผู้มีหัวใจ...มุ่งวิวัฒน์เภสัชกรรม'" "เตี้ย: เลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็น" "คนดีที่โลกรอ สุชาติ แย้มแม่น" และ "นางเหนี่ยว เรืองเดช: ลูกดกแต่ตกยาก"

3.บทความที่ตั้งชื่อดี ได้แก่ "สุวรรณา: บรรณารักษ์ผู้พิทักษ์หอตำรา" และ "ขส.มน. หัวอกผู้ให้บริการกับระบบงานที่นิสิตยังไม่เข้าใจ"

4.บทความที่ถ่ายภาพดี ได้แก่ "งานคือกำไรชีวิต: ขวัญตระกูล กลิ่นสุคนธ์"

5.บทความศิลปกรรมดีเด่น ได้แก่บทความของนิสิตวิศวกรรมโยธา ภาคพิเศษทั้ง 5 เรื่อง และบทความเรื่อง "Dunk Cut"

6.บทความที่เขียนสรุปดี คือเรื่อง "รัชดาวรรณ ขวัญคง: หัวใจมันเรียกร้องเมื่อมองไม้กวาด" ครูขอคัดส่วนสรุปบางตอนมาให้คุณอ่านกัน ดังนี้

"จากชีวิตของคุณรัชดาวรรณ ขวัญคง สะท้อนให้เห็นว่า ชีวิตของคนเรานั้นเมื่อเกิดมาแล้วต้องต่อสู้ดิ้นรนต่อความยากลำบาก แต่คนเราใช่ว่าจะมีแต่ความทุกข์เสมอไป ปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่มีเข้ามาในชีวิต ไม่ได้มีไว้ให้หนีแต่มีไว้ให้เราสู้ เพื่อที่จะทำให้คนเราเข้มแข็ง ความพยายามจะทำให้เราชนะปัญหา และจิตใจที่ดีงามจะหล่อเลี้ยงให้เราอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข..."

ตลอดหนึ่งภาคการศึกษาที่ผ่านมาเนื้อหาในวิชาทักษะภาษาไทยที่ครูสอนคงมีอยู่เพียงเท่านั้น แต่ครูหวังว่านิสิตจะเป็นผู้กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆ มากกว่าที่จะหวังเพียงคะแนน ให้คิดเสียว่าการได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆก็เหมือนเป็นการเติมเต็มชีวิตของเราเอง ครูเองเป็นคนที่ไม่เชื่อว่าประสบการณ์ชีวิตสำคัญกว่าความรู้ เพราะอย่างน้อยความรู้จะทำให้เราลองถูกได้มากกว่าลองผิดในการดำเนินชีวิตต่อไป

สุดท้ายนี้ครูขออวยพรให้คุณทุกคนจงโชคดีมีความสุขในฐานะนิสิต ทั้งนี้หากจะอ้างอิงคำกล่าวของภาพยนตร์เรื่องสตาร์วอร์สที่ว่า "ขอพลังจงอยู่กับท่าน" (May the force be with you.) เพื่ออวยพรนิสิตของครูทุกคน ครูขอดัดแปลงเล็กน้อยเป็น "ขอปัญญาจงอยู่กับคุณทุกคน" (May the intellect be with you.)

ด้วยความปรารถนาดีอันลึกซึ้ง
อ.นัทธนัย ประสานนาม

**หมายเหตุ** นิสิตสามารถเขียน comment ได้ หลังจากเขียนข้อความแล้วลงชื่อต่อภายในกล่องข้อความนั้น จากนั้นเลือกสถานะ annonymous แล้วใส่ตัวอักษรที่ปรากฏตามคำสั่งของบล็อก