Sunday, October 15, 2006

การอภิปรายผลการตรวจบทความสัมภาษณ์

สวัสดีนิสิตทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อกนี้

คุณตัดสินใจถูกต้องแล้วที่ตามลิงก์ที่ครูให้ไว้ในประกาศเพื่อตามมาอ่านสิ่งที่ครูจะฝากไว้ให้พวกคุณ หลังจากที่ครูได้อ่านบทความสัมภาษณ์ของนิสิตที่ครูสอนทั้งหมด 397 คนแล้ว ครูมีความปีติอย่างยิ่งที่ทุกคนตั้งใจทำกันมาเต็มที่ ลงทุนลงแรงเพื่อคะแนนที่ครูให้ และที่พวกคุณได้ตามอัตภาพของแต่ละคนแต่ละกลุ่ม

สิ่งหนึ่งที่นิสิตพึงตระหนักจากการทำบทความสัมภาษณ์นอกเหนือไปจากคะแนนและการสอบผ่านวิชาทักษะภาษาไทยคือประสบการณ์อันน่าทรงจำเกี่ยวกับการที่นิสิตได้เป็นมนุษย์ที่สัมผัสมนุษย์ ครูเห็นว่านี่คือปรัชญาและอุดมคติที่วิชาศึกษาทั่วไปมี โดยเฉพาะวิชาทางสายมนุษยศาสตร์อย่างวิชาของครู นิสิตของครูในภาคการศึกษานี้ทั้งหมดอยู่ในสายวิทยาศาสตร์ โอกาสที่จะเรียนวิชาในกลุ่มมนุษยศาสตร์จึงมีน้อย การที่ครูมอบหมายให้คุณทำบทความสัมภาษณ์จึงเท่ากับเป็นการมอบหมายให้คุณทำหน้าที่ของมนุษย์ที่สมควร(หรือจำเป็นต้อง)สัมผัสมนุษย์ด้วย

นิสิตอาจสงสัยว่าการที่มนุษย์สัมผัสมนุษย์มีความสำคัญอย่างไร ครูจะขอตอบอย่างรวบรัดที่สุดว่า ทุกวันนี้สาเหตุใหญ่ของปัญหาในระดับครอบครัว สังคม และโลกล้วนเกิดจากการที่มนุษย์ละลืมหรืออาจกล่าวได้ว่าเลิกสัมผัสมนุษย์ด้วยกัน สำหรับครูแล้ว การสัมผัสมนุษย์มิใช่แค่การเอาใจเขามาใส่ใจเราเท่านั้น แต่หมายรวมไปถึงการใคร่ครวญชีวิตของตนเองผ่านประสบการณ์ชีวิตของผู้อื่น ถ้ากระทำเช่นนั้นได้ คุณจะเข้าใจทั้งคนอื่นและตนเอง ทั้งยังอาจได้แรงดลใจในทางดีจากชีวิตของเขาเหล่านั้นด้วย ...การทำบทความสัมภาษณ์จึงเป็นการเริ่มต้นที่ดี...นิสิตเห็นด้วยหรือไม่..

กลุ่มคนที่เป็นผู้ให้สัมภาษณ์ที่ครูพบอาจแบ่งได้เป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ 1. นิสิตในม.นเรศวรที่มีความโดดเด่นด้านต่างๆ 2.อาจารย์ในม.นเรศวร 3. บุคลากรในม.นเรศวร และ4. แม่ค้าพ่อค้าทั้งในมหาวิทยาลัยและบริเวณรอบๆมหาวิทยาลัย ในโอกาสนี้ครูขอประกาศบทความที่ "ดีเด่น" ในด้านต่างๆ ดังต่อไปนี้

1. บทความที่มีการลำดับเนื้อหาและการตั้งคำถามดี ได้แก่ เรื่อง "ตารกา: ดาวดวงใหม่บนเส้นทางสายฝัน"

2.บทความที่เลือกบุคคลที่มีชีวิตน่าสนใจได้ดี ได้แก่ เรื่อง "รศ.ดร.นิสิต พิศุทธานันท์ 'ชายผู้มีหัวใจ...มุ่งวิวัฒน์เภสัชกรรม'" "เตี้ย: เลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็น" "คนดีที่โลกรอ สุชาติ แย้มแม่น" และ "นางเหนี่ยว เรืองเดช: ลูกดกแต่ตกยาก"

3.บทความที่ตั้งชื่อดี ได้แก่ "สุวรรณา: บรรณารักษ์ผู้พิทักษ์หอตำรา" และ "ขส.มน. หัวอกผู้ให้บริการกับระบบงานที่นิสิตยังไม่เข้าใจ"

4.บทความที่ถ่ายภาพดี ได้แก่ "งานคือกำไรชีวิต: ขวัญตระกูล กลิ่นสุคนธ์"

5.บทความศิลปกรรมดีเด่น ได้แก่บทความของนิสิตวิศวกรรมโยธา ภาคพิเศษทั้ง 5 เรื่อง และบทความเรื่อง "Dunk Cut"

6.บทความที่เขียนสรุปดี คือเรื่อง "รัชดาวรรณ ขวัญคง: หัวใจมันเรียกร้องเมื่อมองไม้กวาด" ครูขอคัดส่วนสรุปบางตอนมาให้คุณอ่านกัน ดังนี้

"จากชีวิตของคุณรัชดาวรรณ ขวัญคง สะท้อนให้เห็นว่า ชีวิตของคนเรานั้นเมื่อเกิดมาแล้วต้องต่อสู้ดิ้นรนต่อความยากลำบาก แต่คนเราใช่ว่าจะมีแต่ความทุกข์เสมอไป ปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่มีเข้ามาในชีวิต ไม่ได้มีไว้ให้หนีแต่มีไว้ให้เราสู้ เพื่อที่จะทำให้คนเราเข้มแข็ง ความพยายามจะทำให้เราชนะปัญหา และจิตใจที่ดีงามจะหล่อเลี้ยงให้เราอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข..."

ตลอดหนึ่งภาคการศึกษาที่ผ่านมาเนื้อหาในวิชาทักษะภาษาไทยที่ครูสอนคงมีอยู่เพียงเท่านั้น แต่ครูหวังว่านิสิตจะเป็นผู้กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆ มากกว่าที่จะหวังเพียงคะแนน ให้คิดเสียว่าการได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆก็เหมือนเป็นการเติมเต็มชีวิตของเราเอง ครูเองเป็นคนที่ไม่เชื่อว่าประสบการณ์ชีวิตสำคัญกว่าความรู้ เพราะอย่างน้อยความรู้จะทำให้เราลองถูกได้มากกว่าลองผิดในการดำเนินชีวิตต่อไป

สุดท้ายนี้ครูขออวยพรให้คุณทุกคนจงโชคดีมีความสุขในฐานะนิสิต ทั้งนี้หากจะอ้างอิงคำกล่าวของภาพยนตร์เรื่องสตาร์วอร์สที่ว่า "ขอพลังจงอยู่กับท่าน" (May the force be with you.) เพื่ออวยพรนิสิตของครูทุกคน ครูขอดัดแปลงเล็กน้อยเป็น "ขอปัญญาจงอยู่กับคุณทุกคน" (May the intellect be with you.)

ด้วยความปรารถนาดีอันลึกซึ้ง
อ.นัทธนัย ประสานนาม

**หมายเหตุ** นิสิตสามารถเขียน comment ได้ หลังจากเขียนข้อความแล้วลงชื่อต่อภายในกล่องข้อความนั้น จากนั้นเลือกสถานะ annonymous แล้วใส่ตัวอักษรที่ปรากฏตามคำสั่งของบล็อก

25 comments:

Anonymous said...

สวัสดีครับอาจารย์ ทำไมไม่มีของกลุ่มวิศวไฟฟ้ามั้งเลยคับ รู้สึกน้อยใจเล็กน้อย พูดเล่นนะครับอาจารย์ ยังไงได้มาอ่านบทความสัมภาษณ์ของคนอื่นก็ได้เห็นว่า กลุ่มอื่นทำกันเก่งจริงๆครับขอชมเลย แต่ผมก็ทำสุดความสามารถแล้วหละ ขอบคุณมากครับอาจารย์...
นายเสกสรร อ่ำจุ้ย วิศวกรรมไฟฟ้าปี2

Anonymous said...

สวัสดีค่ะอาจารย์
อ่านแล้วรู้สึกเขินไปเลยค่ะเมื่อนึกถึงตอนขี้เกียจเรียนในคาบภาษาไทย พักหลังๆ มาเริ่มรู้สึกละอายใจนิดๆ (ตอนนี้ยิ่งละอายใหญ่เลย) เพิ่งได้รู้ว่ามีเพื่อนๆ ตั้งใจทำงานมากขนาดนั้น คือตอนทำงานสัมภาษณ์รู้สึกไม่อยากทำหน่อยๆ แล้วก็คิดว่าทำไมต้องมาเรียนแบบนี้ด้วย นี่ไม่ใช่อะไรที่อยากเรียน แต่พอสัมภาษณ์ไปก็รู้สึกแปลกไป คืนวันที่สัมภาษณ์เสร็จคิดอะไรได้มากมายเลยล่ะค่ะ มันไม่ใช่แค่การสนทนาพูดคุย มันยิ่งกว่าแลกเปลี่ยนความคิดเห็น มันเป็นการเข้าไปในชีวิตของคน และตอนนี้ รู้สึกขอบคุณอาจารย์ค่ะ ขอบคุณที่มีวิชานี้ ขอบคุณที่เจอกับอาจารย์นัธนัย ขอบคุณจนไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

เด็กวิทยา เคมี
(คนที่มาสายบ่อยๆน่ะค่ะ)
ปล.หนูกะจะลงทะเบียนของอาจารย์ซะหน่อย แต่เค้าไม่ให้หนูลงแล้ว

Anonymous said...

อาจารย์ค่ะ หนูเข้ามาอ่านแล้วนะค่ะ ดีใจมากค่ะ ที่บทความสัมภาษณ์กลุ่มหนูติด 1 ใน ทั้งหมดที่อาจารย์ชมมาด้วย สาธุ A เถอะ เพี้ยง !


นางสาวดวงฤทัย เตชะแก้ว
รหัสนิสิต 49210233

Anonymous said...

สวัสดีค่ะอาจารย์นัทธนัยผู้น่ารัก.........
หนูคิดว่าหนูนั้นโชคดีมากๆที่ได้มาเรียนกับอาจารย์ อาจารย์สอนสนุกมากและตัวหนูคิดว่าหนูชอบวิชานี้ และจะเก็บไว้เป็นความทรงจำดีดีครั้งนี้ไว้ โอกาสที่หนูได้เรียนกับอาจารย์นี้เป็นสิ่งที่น่าประทับใจ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความรู้สึกที่ดีๆ ความรู้ที่ได้รับมันมีค่ามากมาย และหนูจะเก็บสิ่งที่อาจารย์สอนนำมันไปใช้ในชีวิต
ขอขอบคุณนะค่ะกับคำอวยพรและคติสอนใจหลายๆอย่างทั้งในห้องเรียนและสิ่งที่อาจารย์ได้อวยพร ......... ขอบคุณค่ะ
น.ส.สุธามาศ ตานะเศรษฐ

Anonymous said...

ขอบคุณอาจารย์มากๆเลยค่ะ
อาจารย์เป็นอาจารย์ที่น่ารักมากเละค่ะ
...นิสิตคณะเภสัชศาสตร์ 171...

Anonymous said...

ขอบคุณอาจารย์มากครับสำหรับความรู้และความสนุกสนานที่อาจารย์มอบให้ตลอด1ภาคการศึกษาที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าจะหลับกันในห้องเรียนบ้างก็ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยครับ รายงานสัมภาษณ์ที่อาจารย์ได้สั่งมาพวกผมก็ได้พยายามทำอย่างสุดความสามารถ มาถึงจุดนี้คะแนนที่ได้คงไม่สำคัญ(รึปล่าว)เท่ากับความรู้ แง่คิดและมุมมองชีวิตที่ได้จากบุคคลที่ได้ไปสัมภาษณ์มา วิชาภาษาไทยคงเป็นวิชาท้ายๆในภาคมนุษยศาสตร์ที่ผมจะได้ศึกษาในหลักสูตร4ปีของมหาลัย ถ้ามีโอกาสผมก็อยากเรียนกับอาจารย์อีกครั้งครับ
นายศรัณย์ หิรัญสิทธิ์

Anonymous said...

ใครคนหนึ่งขอฝากถึงอาจารย์
>>>>
>>>>อาจารย์โปรดเกล้า เมตตา
>>>>ศิษย์กราบงามสามครา สิบครั้ง
>>>>หวังท่านพิจารณา เกรดใหม่
>>>>D และ F โปรดยั้ง หยุดยั้งยอมมือ
>>>>
>>>>เราก็ผู้หนึ่งผู้ รักเรียน
>>>>อ่านอ่านแทบเอียน โอษฐ์อ้วก
>>>>สิบตลบสิฝึกเขียน จนคล่อง
>>>>พอสอบดั่งบ้าใบ้ หน้ามืดตามัว
>>>>
>>>>สุดกลัวตอบผิดแล้ว หรือเรา
>>>>ข้อสอบยากเกินเดา สุ่มได้
>>>>ไม่รู้แต่ท่านเอา ออกสอบ
>>>>แสนยากอยากร้องไห้
โหด X มจริงๆ
>>>>
>>>>อิงเกณฑ์อิงกลุ่มก้อน เป็นไร ไป่ฤา
>>>>D และ F สิจี้ใจ เจ็บแท้
>>>>A B และ C ไป ไหนหมด
>>>>สอบเสร็จต้องกลับแก้ สอบซ้ำสุดซวย
>>>>
>>>>ขวยเขินเกินหยุดยั้ง ยืนยง
>>>>แปลกแปลกข้อสอบงง
>>>>เรียบร้อย
>>>>ที่อ่านกลับมิตรง ที่ออก
>>>>ที่ออกสิลิ้นห้อย ใกล้ฆ่าตัวตาย
>>>>
>>>>ไหว้ล่ะอาจารย์ผู้ ใจดี
>>>>ก้มกราบสองอีกที อย่าร้าย
>>>>เหอะเหอะอย่าถึงC เลยแม่ นาพ่อ
>>>>ท้ายอาจไทร์เทอมท้าย สุดโง่โดนไทร์
>>>>
>>>>ใจจะวายโปรดจ้องเนตร ศิษย์ดู
>>>>นึกว่าช่วยลูกงู ตกน้ำ
>>>>หากได้(แฮ่ แฮ่)ไก่อู
>>>>อบอร่อย
>>>>มิได้อาจต้องช้ำ
ชอกเนื้ออาจารย์สังเวียน
>>>>
>>>>-------------------------------

เจอกันเมื่อชาติต้องการ

Anonymous said...

มีคนบอกครูว่าโพสคคอมเมนท์ไม่ได้ ไหนลองดูซิ...
ครูเอง

litschool-principal said...

อ๋อ...เข้าใจแล้วล่ะ ที่โพสต์ไปน่ะสำเร็จ แต่ต้องรอให้ครู accept ก่อน ยังไงมันไม่ขึ้นให้เห็นทันทีก็ไม่ต้องตกใจนะ

Anonymous said...

ขอขอบคุณสำหรับคำชมของอาจารย์มากนะครับ


http://น่าตาดี@เคมี.com

Anonymous said...

ขอขอบคุณสำหรับคำชมของอาจารย์มากนะครับ

อยากรู้เกรดเร็ว ๆ จัง


ร้อนรุ่มสุมวิญญาณรำคาญร่าง
เมามิสร่างความรักที่หนักสรวง
ดื่มด่ำความรักมากกระอักทรวง
รู้ถูกลวงช้ำชอกระยอกใจ

http://น่าตาดี@เคมี.com

Anonymous said...

ขอบคุณ...
สำหรับสิ่งที่อาจารย์พยายามถ่ายทอดให้พวกเราทุกคน
และขอให้อาจารย์ภาคภูมิใจ ว่าอย่างน้อยลูกศิษย์คนนี้ก็ได้รับสิ่งที่อาจารย์ต้องการถ่ายทอดอย่างเต็มที่ ถึงแม้ว่าอาจจะไม่สมบูรณ์(คิดว่านะ?)แต่อย่างน้อยสิ่งที่ลูกศิษย์คนนี้ได้รับก็ไม่ได้มีแต่ความรู้ทางวิชาการแน่นอนค่ะ อาจารย์ได้สอนให้มองเห็นมุมมองของชีวิตในหลายๆด้าน และส่งเสริมให้ลูกศิษย์ทุกคนได้นำการมองเหล่านั้น ไปวิเคราะห์ เชื่อมโยงและพัฒนา เพื่อใช้ในการนำพาชิวิตของตนเองไปสู่เส้นทางที่สดใสและราบเรียบ แม้ชีวิตจริงนั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบอย่างที่พวกเราต้องการ แต่อย่างน้อยสิ่งที่อาจารย์มอบให้ก็จะช่วยฉุดดึงพวกเราให้เลือกไปในทางที่ดีกว่าแน่นอน

ขอบคุณอีกครั้ง...สำหรับโอกาสที่มอบให้พวกเราได้แสดงความสามารถ
เพราะถ้าอาจารย์ไม่หยิบยื่น พวกเราบางคนก็คงไม่มีโอกาสได้รับคำชมเช่นนี้ เพราะความกล้านั้นมีน้อยกว่าการกลัว(กลัวการถูกไม่ยอมรับ)และสังคมที่นี่เป็นสังคมที่ค่อนข้างปิด(ในความคิดของนู๋นะคะ) การยอมรับสิ่งต่างๆที่มีแนวทางแตกต่างจากตนเองเป็นไปได้ยาก จึงนับถือน้ำใจของอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง(จะมีอาจารย์คนไหนบ้าง ที่มานั่งอ่านเรียงความของนิสิต และคอมเม้นต์ให้ทุกคนด้วย ประทับใจค่ะ n_n)


สุทัสสา แก้วป้องปก
เภสัชศาสตร์ 49210721
นิสิตหญิงที่ใส่เสื้อ Hell(แล้วก็ที่แอบไปอ่านบทความหน้าห้องอาจารย์ แล้วส่งเสียงดังจนอาจารย์ต้องออกมาดู - -)

Anonymous said...

สวัสดีครับอาจารย์
ขอขอบคุฌอาจารย์,kdqที่สอนวิชาทักษะภาษาไทยให้ผม ขอบคุฌอาจารย์สำหรับความช่วยเหลือที่อาจารย์ให้ ขอให้อาจรย์ก็ประสบความสำเร็จในชีวิตและขอให้มีความสุขตลอดไปนะครับ
Mr.Thinley
Pharmacy

Anonymous said...

ขอบคุณมากคับที่ทนสอนพวกผมได้(แล้วก็อาจารย์ใจดีมากกกกกกกกกกกกกกกๆ)ณัฐากรณ์ วิศวะโยธา(พิเศษ)ปี2

Anonymous said...

ขอบคุณมากคับที่ทนสอนพวกผมได้(แล้วก็อาจารย์ใจดีมากกกกกกกกกกกกกกกๆ)ณัฐากรณ์ วิศวะโยธา(พิเศษ)ปี2

Anonymous said...

สวัสคีรอบที่สองค่ะอาจารย์(ผู้น่ารัก)...

หนูดูเกรดเย้วดีใจจังเลยค่ะที่สามารถทำในสิ่งที่ตนเองพยายามมาโดยตลอดได้สำเร็จ ดีใจที่สุดเล้ย อาจารย์สบยดีหรือปล่าวค่ะ อย่าหักโหมมากนะค่ะกับงานเดี๋ยวไม่สบาย คิดถึงอาจารย์ค่ะ(อยู่ใกล้ในมอ.แต่ทำไมเหมือนห่างเหินจังเลย..เอาเป็นว่าเดี๋ยวหนูจะพยายามเข้ามาโพรต์นะคะ)

เธอ คือ ต้นกล้า
จากไม้หน่อกอไผ่หน่อไม้อ่อน
เคยซุกซ่อนตัวตนบนโลกเหงา
เดียวดายหวังสร้างชีวิตขีดเส้นเงา
หลบมุมเฝ้าแดดทอก่อต้นโต

อาศัยลมดินน้ำฉ่ำชื่นนัก
คมในฝักหนามไผ่ไม่เคยโผล่
ลำต้นอ่อนซ่อนตนทนโทรมโซ
มิอวดโอ่เอ่ยอ้างอำพรางใด

เติบลำต้นบนกอจนกล้าแกร่ง
ขยายก้านกำแพงแรงยิ่งใหญ่
ล้อมหลักบังกระแสลมข่มโถมใจ
ประสานกิ่งเป็นพงไพรไผ่เติบตน

คือวิถีแห่งต้นกล้าท้าทายฝัน
อาศัยวันเวลามาฝึกฝน
รู้แข็งกร้านเอนอ่อนพอผ่อนปรน
รู้รับทนแดดแรงลมแล้งโรย

จากไม้หน่อกอไผ่ในวันก่อน
เคยซุกซ่อนบ่มตนบนโลกโหย
สั่งสมโศกสุขล้ำฝนฉ่ำโปรย
ทั้งลมโชยมรสุมรุกรุมตน

เติบต้นกล้าฝ่าโลกทั้งโศกสุข
ผงาดจากที่ซ่อนซุกทุกแห่งหน
ผลิใบอ่อนซ้อนสง่ามาปลุกคน
จงกล้าพ้นต้นหน่ออย่างพอเพียง.
(ยืมมาจาก..แดดเช้า)
คิดถึงมากๆค่ะ..สุธามาศ ตานะเศรษฐ

Anonymous said...

สวัดดีครับ อาจารย์
ผมเพิ่งกลับจากงานกีฬ่าเภสัชสัมพันธ์ เพิ่งเห็นประกาศช้าไปหน่อย ไม่รู้ว่าอาจารย์จะได้อ่านหรือเปล่า

อาจารย์เขียนบล๊อกได้ดีมาก อ่านแล้วขนลุกเลย ไม่เห็นชมกลุ่มผมบ้างเลยน้อยใจจัง แต่ของเพื่อนๆก็ดีกันจริงๆครับ

ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่อาจารย์ได้ถ่ายทอดให้พวกเราด้วยความเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าผมรับได้ไม่เต็มที่ก็ตาม

อาจารย์สอนได้สนุกมาก คุยสนุกมาก (ไม่อยากคุยผมไม่เคยโดดวิชาอาจารย์)ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เรียนด้วยอาจารย์อีกหรือเปล่า

ขอให้อาจารย์ประสบความสำเร็จในชีวิตและขอให้อาจารย์สอนดียิ่งๆขึ้นไป นะครับ

ด้วยความเคารพอย่างจริงใจ
นายศราวุธ ใจซื่อ
(49210592)

Anonymous said...

หนูดีใจที่หนูได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์นัทธนัยนะคะ
รัตนนรี ทองนพคุณ pharmacy 49210523

Anonymous said...

เฮ้อ!... คิดถึงอาจารย์นัธนัยผู้น่ารักจังเลยค่ะ ตอนแรกหนูมีความรู้สึกว่าวิชาภาษาไทยเป็นวิชาที่น่าเบื่อวิชาหนึ่งเลยก็ว่าได้ และคิดว่าจะต้องเจออาจารย์ที่แก่ๆ ขี้บ่น ไม่สนใจนิสิตมากนัก แต่พอได้เจออาจารย์นัธนัยก็ผิดกับที่คิดไว้เลยค่ะ(แต่ยิ่งกว่าที่คิดไว้..อิอิ ล้อเล่นค่ะ)อาจารย์น่ารักและใจดีมาก(ถึงแม้หนูจะได้แค่ B จากอาจารย์ก็ตามเหอะ..ฮึ) อาจารย์รู้มั้ยคะว่าอาจารย์เป็นอาจารย์คนแรกที่ด่าและประชดนิสิตได้น่ารักมากตั้งแต่หนูได้เคยพบมา (ซึ่งหนูก็คิดว่าเพื่อนๆก็ต้องคิดเหมือนหนูแหละ)แต่ก็สอนได้สนุกมากจริงๆ

สุดท้ายต้องขอขอบคุณอาจารย์นัธนัยมากนะคะที่ตั้งใจสอนให้พวกหนูมีความรู้หลายๆอย่างที่นอกเหนือจากแค่ในตำรา และสามารถเปลี่ยนทัศนะคติของการเรียนวิขาภาษาไทยให้ไปในทิศทางที่ดีได้ สนุกมากค่ะที่ได้เรียนกับอาจารย์

ปล.1 คิดถึงอาจารย์มากค่ะ อยากเรียนกับอาจารย์อีก

ปล.2 อย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเอง ในช่วงฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงบ่อยๆ(Seasons Change)อย่างนี้ด้วยนะคะ

ปล.สุดท้าย จำได้ว่าวันที่หนูไปดูSeasons Changeเป็นรอบเดียวกับที่อาจารย์ดูด้วยค่ะ โรงเดียวกันด้วยเพราะหนูก็ยังทักอาจารย์อยู่เลย อิอิ...อย่าลืมโทรหาป้อมซังนะคะ(แต่เสียใจนะคะอาจารย์ที่โทรศัพท์ป้อมซังอยู่ที่หนู ล้อเล่นค่ะ หุหุ)

ด้วยรักและเคารพที่สุดค่ะ
ขนิษฐา นิสิตปี 1 คณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ค่ะ

Anonymous said...

ตอนแรกที่หนูเปิดบล็อกนี้ขึ้นมาแล้วดห็นตัวหนังสือมากมายหนูก็เซ็งแล้ว แต่พอหนูอ่านไปเรื่อย ๆ มันทำให้หนูไม่เสียดายเลยที่ได้อ่านมัน แต่กลับดีใจด้วยซ้ำ หนูดีใจมั๊ก..มากที่ได้เป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ค่ะ
ดุษฎี มวลชู
Sci_k-me
49311121

Anonymous said...

อาจารย์ค่ะ
หนูอยากทราบความหมายของเพลงใบไม้
ที่อาจารย์เคยนำมาให้ฟัง
หนูอยากรู้ว่าหนูตีความหมายถูกหรือเปล่า
เพราะมันเป็นเพลงที่เพราะมากค่ะ

เรียนกับอาจารย์สนุกมากค่ะ

Anonymous said...

อาจารย์ครับ
ผมเกลียดพวกไม่ทำงานแล้วเอาหน้าครับ
ไม่ทำแต่ได้คะแนนเท่ากันมันน่าน้อยใจ
แทนที่มันจะสำนึกว่าเพื่อนทำรายงานเพื่อให้มันได้อ่านหนังสือเต็มที่ แต่มันกลับยิ้มเย้าะสบายใจ ไอ้พวกนี้แต่เห็นแก่ตัว
ผมเองขอระบายเท่านี้ครับ

Anonymous said...

อาจารย์คะ อยากขอเมลล์อาจารย์น่ะค่ะ เพราะอยากจะติดต่ออาจารย์ คือหนูอยากจะเอางานเขียนมาให้อาจารย์ดูค่ะ
ชฎาพร ยะติน
วิทย์ฯเคมี

วีระพงษ์ ประสงค์จีน said...

อ่านเมื่อไหร่ก็ซึ้งหว่ะ

วีระพงษ์ ประสงค์จีน said...

อ่านเมื่อไหร่ก็ซึ้งหว่ะ